Τζερόλα, Ιωσήφ

(Gerola, 1877 – 1949). Ιταλός μεσαιωνοδίφης και αρχαιολόγος. Μετά το τέλος των σπουδών του (1900), στάλθηκε από το Ινστιτούτο της Βενετίας στην Κρήτη, για να μελετήσει τα βυζαντινά και βενετικά μνημεία του νησιού. Ύστερα από παραμονή 2 ετών στο νησί, στο οποίο και περιόδευσε, ο Τ. άρχισε να δημοσιεύει, με δαπάνες του Ινστιτούτου, σε πολυτελείς μνημειώδεις τόμους, εικονογραφημένες μελέτες για τα κατάλοιπα της βυζαντινής και βενετικής κυριαρχίας, που σώζονται στο νησί, με βάση τα σχετικά αρχεία της Βενετίας και με τον τίτλο Βενετικά μνημεία στο νησί Κρήτη. Το έργο αυτό, που ολοκληρώθηκε σε 4 τόμους, περιέχει λαμπρές απεικονίσεις των μνημείων, των εκκλησιών, μονών, φρούριων, γλυπτών, οικόσημων και διαφόρων επαύλεων. Στο τέλος του κάθε τόμου υπάρχουν πίνακες με πολύχρωμες τοιχογραφίες, που εικονίζουν τους κτήτορες των ελληνικών εκκλησιών του νησιού. Το κλασικό αυτό έργο τιτλοφορείται στα ιταλικά Monumenti Veneti nell’isola di Creta. Ο Τ. επισκέφτηκε επίσης τη Δωδεκάνησο και μερικά νησιά των Κυκλάδων, τα δε συμπεράσματά του για τα αρχιτεκτονικά έργα της ειδικότητας του, τα δημοσίευσε στην Επετηρίδα της Αρχαιολογικής Ιταλικής Σχολής της Αθήνας. Άλλες σημαντικές μελέτες του Τ. είναι η Ιστορία της γενουατικής κατοχής της Κρήτης και η Τοπογραφία των ελληνικών και λατινικών εκκλησιών του Χάνδακα (1918). Άλλα, επίσης αξιόλογα έργα, είναι: Τύποι και πρόσωπα μερικών επιστολών του Πετράρχη (1902), Εμμανουήλ Τζάνε Ρεθύμνιος, ένας βυζαντινός ζωγράφος στη Βενετία (1903), Οι κρητικές επιγραφές του Desiderio dal Legname (1907), Μια περιγραφή του Χάνδακα του 16ου αιώνα (1908), Χρονολογίες των Κρητών επισκόπων στην ενετική εποχή (1914) και Οι αρχαίες εκκλησίες της Λιβύης στην Κρήτη (1915).